ایران در چه صورتی می‌تواند موضوع مذاکره و توافق با آمریکا را دنبال کند؟
یک تحلیلگر سیاسی و نماینده ادوار مجلس گفت: ایران زمانی می‌تواند موضوع مذاکره و توافق با آمریکا را به صورت جدی دنبال کند که یک پیشنهاد مشخص در چهارچوب روابط سیاسی و خطوط قرمز ایران طرح شود.
به گزارش ۲۴ آنلاین، احمد شیرزاد درباره دورنمای توافق ایران و آمریکا اظهار کرد: «در اینکه ترامپ یک فرد تبلیغاتی و رسانه‌ای است و با استفاده از پروپاگاندا تلاش می‌کند توجه‌ها را به خود جلب کند، شکی نیست. ترامپ با ژست خاص خود تلاش می‌کند بگوید تعیین‌کننده روند تحولات جهانی است. تا زمانی هم که این نوع ژست‌های ترامپ به ایران لطمه نزند نباید برای ایران مهم باشد که او چه رفتاری دارد و چه حرف‌هایی می‌زند. از منظر سیاست‌گذاران ایرانی اعتماد به حرف‌ها، رفتارها و تصمیمات ترامپ دشوار است. اساسا هم ایران به دنبال پیدا کردن یک شریک استراتژیک در جهان نیست که بخواهد ترامپ را در یک چنین شرایطی ببیند.»
شیرزاد یادآور شد: «دیروز ترامپ رسما اعلام کرد، جراد کوشنر و ویتکاف را برای تحقق توافق با ایران در نظر گرفته است. اما ایران زمانی می‌تواند موضوع مذاکره و توافق با آمریکا را به صورت جدی دنبال کند که یک پیشنهاد مشخص در چهارچوب روابط سیاسی و خطوط قرمز ایران طرح شود. مثلا آمریکا باید اعلام کند در فلان چهارچوب قصد دارد با ایران گفت‌وگو کند. ایران زمانی می‌تواند به یک موضع مشخص و تصمیم معینی برسد که پیشنهاد مشخص روی میز باشد. بیان اظهارات کلی از جمله اینکه نفرت پراکنی نشود، از تروریسم حمایت نشود و... موضوعاتی کلی و اخلاقی است. ضمن اینکه اساسا ترامپ در موضعی نیست که بخواهد به کشوری در حد و اندازه ایران نصیحت و توصیه اخلاقی کند.»
او با اشاره به اینکه روی حرف‌های ترامپ نمی‌توان حساب جدی باز کرد، گفت: «ایران زمانی می‌تواند برنامه‌ریزی سیاسی جدی داشته باشد و وارد فرآیند تصمیم‌گیری سیاسی شود که پیشنهاد معینی روی میز باشد. این نوع صحبت‌ها که در محافل عمومی می‌شود نه دلگرم‌کننده است و نه نگران‌کننده! اگر پیشنهاد عملی و کاربردی از سوی آمریکایی‌ها طرح شود و مشخص شد قرار است بر سر چه بده و بستانی مذاکره شود، می‌توان درباره چهارچوب ارایه شده تصمیم‌گیری کرد.»
شیرزاد در خصوص اظهارات اخیر عراقچی درباره اینکه آمریکا جز بحث هسته‌ای، مطالبه دیگری را برای مذاکره با ایران مطرح نکرده، آیا در این چهارچوب می‌توان به توافق رسید؟ گفت: «رویکردی که هیات ایرانی در دور قبلی مذاکرات و قبل از جنگ 12روزه در پیش گرفته بود رویکرد منطقی و مشخصی بود. ایران رسما اعلام کرده بود، حاضر است هر نوع رفتاری که اعتماد افکار عمومی جهانی به صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران را جلب کند را بپذیرد. از جمله این رفتارهای اعتماد‌ساز، بازرسی‌های آژانس در چهارچوب‌های معین یا مذاکره بر سر حجم مواد غنی شده ایران می‌تواند باشد. عراقچی هم طی گفت‌وگویی تلویزیونی این موضوع را تایید کرده است. این مساله هنوز روی میز است و رد یا قبول نشده، اما با حملات 23خرداد آمریکا و اسرائیل به ایران، تداوم گفت‌وگوها بلاموضوع شد.»
این تحلیلگر گفت: «پس از جنگ 12روزه هم آمریکایی‌ها برخی موارد کلی را مطرح کردند. مثلا گفتند ایران باید برد موشک‌های خود را به زیر 500کیلومتر برساند. البته ایران حاضر نیست در این خصوص گفت‌وگو و مذاکره‌ای داشته باشد. یا برخی مقامات آمریکایی از تسلیم کامل ایران سخن می‌گفتند که موضوع قابل اعتنایی نبود. این نوع اظهارنظرها هر معنایی داشته باشد، معنای مذاکره را نمی‌توان از آن برداشت کرد. به‌طور کلی معتقدم اگر دو‌طرف به چهارچوب مذاکرات قبل از 23خرداد بازگردند، امکان دستیابی به یک درک مشترک وجود دارد. لازم است مذاکرات از موضوع برابر و عادلانه و در راستای دستیابی به یک درک مشترک انجام شود.»
