آلگری: نباید بازی خوب رم را فراموش کرد

به گزارش 24 آنلاین،  میلان در حساس‌ترین بازی هفته دهم رقابت‌های سری A به مصاف رم رفت و با درخشش سنگربان فرانسوی‌اش یک پیروزی ارزشمند را به دست آورد. روسونری در این بازی خانگی با یک گل به پیروزی رسید تا با ۲۱ امتیاز در رده سوم جدول رده‌بندی قرار گیرد و اختلافش را با ناپولی صدرنشین به یک امتیاز کاهش دهد. اینتر و رم دیگر تیم‌های بیست‌ویک‌امتیازی جدول سری آ هستند.

به نقل از فوتبال ایتالیا، ماسیمیلیانو آلگری در نشست خبری پایان بازی گفت: رم در ۳۵ دقیقه اول کاملا شایسته پیشتازی بود چون ما همه اشتباهات ممکن را مرتکب شدیم. فشار سنگینی که رم اعمال کرد، باعث شد نتوانیم توپ را در اختیار بگیریم. بنابراین مجبور شدیم بارتساگی و دِوینتر را بیشتر به عقب برگردانیم تا فضا را بازتر کنیم. پس از گلزنی در دفاع سازمان‌یافته‌تر شدیم و با چهار بازیکن در میانه میدان بازی کردیم. در نیمه دوم با ذهنیت درست وارد زمین شدیم و فرصت‌هایی را برای تقویت نتیجه ایجاد کردیم. سپس رم دوباره فشار آورد اما فرصت‌های خطرناکی را ایجاد نکرد.

او ادامه داد: قبلا مشکلات ما در نیمه دوم بروز می‌کردند اما امروز با چهار بازیکن در خط وسط بهتر بودیم و توانستیم روی رم فشار بیاوریم و از فضاها استفاده کنیم. تیم نیاز به کسب اعتماد به نفس دارد و این هم زمان می‌برد. نباید فراموش کنیم که رم هم بازی بسیار خوبی را به نمایش گذاشت.

این سرمربی ایتالیایی همچنین به نبودن برخی از بازیکنان کلیدی‌اش اشاره کرد و گفت: بازیکنان باتجربه‌ای مثل پولیشیچ، ربیو و توموری را نداشتیم و این فرصت خوبی برای آزمایش بازیکنان جوان در شرایط سخت بود. بارتساگی و دِوینتر در ابتدا مشکل داشتند اما با گذشت زمان بهتر شدند؛ به‌ خصوص بارتساگی که عملکرد خوبی داشت. بسیار خوشحالیم که در این بازی سخت به پیروزی رسیدیم. ما به این پیروزی نیاز داشتیم.

آلگری همچنین درباره زوج جدید خط حمله تیمش یعنی رافائل لیائو و کریستوفر انکونکو گفت: لیائو و انکونکو عملکرد خوبی داشتند. ما بازیکنانی با این ویژگی‌ها داریم و باید از آنها استفاده کنیم. انکونکو کوتاه‌قامت است ولی در توپ‌های هوایی خوب است. مهم این است که بازیکنان را به محوطه جریمه برسانیم و امروز این کار را کردیم و فرصت‌های واقعی ساختیم.

او صحبت‌هایش را با لحنی غمگین پس از درگذشت مربی و دوستش، جووانی گالئونه به پایان رساند: امروز روز غم‌انگیزی برای من است. پس از ۳۵ سال دوستی، مربی‌ای را از دست دادیم که بسیار دوستش داشتم. او چیزهای زیادی به من آموخت. او گرچه با سبک هجومی‌اش شناخته‌شده بود ولی من کارهای دفاعی را نیز از او یاد گرفتم.